De wonderlijke schoonheid van de Iguazu watervallen

Vanaf het prachtige eiland Florianópolis namen we de nachtbus naar Foz de Iguazu, waar we de komende drie dagen zullen verblijven in een vrolijk gasthuis. Foz de Iguazu is een van de drie steden bij de Iguazu watervallen, die namelijk liggen bij het drielandenpunt van Brazilië (Foz de Iguazu), Argentinië (Puerto Iguazu) en Paraguay (Ciudad del Este).

De meer dan twee kilometer lange Iguazu watervallen zijn een van de grootste ter wereld, en zijn dan ook officieel één van de zeven natuurwonderen. Je kan de watervallen bereiken via de Braziliaanse en Argentijnse kant, waarvan wordt gezegd dat de Argentijnse kant een stuk mooier is. Er wordt dan ook aangeraden om eerst naar de Braziliaanse kant te gaan en daarna pas naar de Argentijnse kant, zodat je twee keer het WOW effect krijgt. Dat willen wij natuurlijk wel! We pakken dan ook snel de stadsbus richting het Iguazu National Park, waar de watervallen zich bevinden. In het national park vind je niet alleen de watervallen, maar het is ook een bijzonder natuurgebied, waar veel wilde vogels, wasberen, vlinders en zelfs puma’s en jaguar’s leven. Om bij de watervallen te komen moet je bij de ingang van het park een speciale bus pakken die je naar de trail brengt. Er zijn verschillende trails die je kan volgen door het park, maar wij kiezen ervoor om gelijk naar de trail te gaan die je bij de watervallen brengt. Eenmaal uitgestapt valt onze mond gelijk open, WOW, wat een fantastisch uitzicht heb je hier. Het feest is helemaal compleet als we een ‘’wilde neuswasbeer’’ zien lopen. Eindelijk een wild dier denken we, maar we komen er al snel achter dat deze beesten echt overal lopen, op zoek naar eten van toeristen. Ze gaan zelfs WC’s, restaurants en souvenirshops in op zoek naar voedsel, wat best komisch is. Nadat we wat foto’s hadden gemaakt van de neuswasbeer en van het uitzicht hadden genoten van het eerste deel van de watervallen, begonnen we aan de trail. Deze trail loopt naar het hart van de watervallen, ook wel de Devil’s Throath genaamd. Zodra we aan de trail begonnen, zagen we hoe gigantisch deze watervallen zijn, echt onvoorstelbaar mooi. Wat een water, wat een uitzicht, en vooral wat een geluid.

Je weet wel, als je in Frankrijk op vakantie bent en je een uur moet rijden voor een waterval en dat al zo bijzonder mooi vindt, dan is het niet te beschrijven hoe ongelooflijk bijzonder dit is. We doen de hele trail dan ook twee keer, omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen. Na ongeveer anderhalve kilometer komen we aan bij de Devils Throath, wat een natuurgeweld. Je kan via de brug naar het midden van de watervallen lopen, alleen zodra we twee meter op de brug staan zijn we al tot ons onderbroek nat van al het opspattende water. Je staat echt in het midden van de waterval, zo gaaf! Wat de Iguazu watervallen nog bijzonderder maakt is hoe groen het allemaal is, het is een groot natuurgebied met zoveel veelzijdigheid. Naast de neuswasbeer zie je ook overal, echt overal, vlinders om je heen vliegen. Echt in elke maat, kleur en vorm. Soms komen ze zelfs even op je zitten en kan je ze van echt dichtbij bekijken.

De tweede dag dat we in Foz de Iguazu waren wilden we ook graag de Argentijnse kant van de watervallen zien, aangezien gezegd wordt dat die een stuk mooier nog zijn dan de Braziliaanse kant. We namen de stadsbus naar de grens van Brazilië, waar we moesten ‘uitstempelen’. Omdat we bijna de enige toerist zijn, rijdt de bus door en moeten we dus op de volgende wachten, dit kan soms wel een uur duren. Voor ons gelukkig niet en was er een nieuwe bus binnen tien minuten! Sowieso heb je wel mazzel als de bus snel komt, aangezien ze hier niet op tijd rijden, maar om de aantal minuten. Volgensmij klopt daar alleen echt geen niks van, want soms moesten we heel lang wachten en soms was de bus er gelijk, het zal wel… Bij de grens van Argentinië moesten we ook uitstappen om ‘’in te stempelen’. Gelukkig moesten er veel mensen de bus uit, dus de bus wachtte op ons, hoe fijn! We reden daarna de stad in waar we snel even Argentijnse Pesos gehaald hebben, omdat je bij de watervallen alleen contant kan betalen. Daarna gaan we naar het busstation waar je een speciale bus moet paken naar het National Park en zijn al snel aan de Argentijnse kant van de watervallen. De kant waarvan zoveel mensen zeggen dat het mooier is, maar wij kunnen dat zo moeilijk voorstellen door wat we de dag daarvoor gezien hebben. Nadat we hartelijk begroet werden door zo’n 100 neuswasberen (ik maak geen grapje) nemen we het treintje naar de Devils Throath. Vanaf de Argentijnse kant kan je de hele U-vorm van de Iguazu watervallen zien. Als we aankomen blijkt dat je nog ongeveer een kilometer vanaf het treintje moeten lopen (op een soort van brug) om bij de Devis Throath te komen. Onderweg worden we bevlogen door de vlinders en vogels dat het bijna irritant begint te worden. Hoe mooi de vlinders ook zijn, ze kietelen echt ongelofelijk als er een stuk of 20 op je zitten. Je moet ze soms echt van je af schudden. We komen aan bij de Devils Throath, en WOW, ja dat klopt WOW. Wat een water, je staat echt aan de afrgond van de waterval en kan zo naar beneden kijken waar al het water in stort. We worden ook weer helemaal nat door al het opspattende water, maar dat is het allemaal waard!

Als we weer terug zijn met het treintje besluiten we snel even een broodje te eten. Net als wij onze broodje op hebben komt er een groepje apen even een kijkje nemen. Ze zijn gekomen met maar één doel: ETEN STELEN. Al snel pakt er eentje een empanada uit een vrouw haar hand, en eentje een broodje van de tafel. Gelukkig hebben wij onze broodjes net op en kunnen we genieten van dit komische tafereel.

In de middag doen we vervolgens nog twee trails; een langs de bovenkant en een langs de onderkant van de watervallen. Als we de boventrail lopen valt onze mond voor de zoveelste keer open; dit is echt wel een van de mooiste natuurwonderen die we ooit gezien hebben. Je ziet alleen maar watervallen. Je kan echt de gehele Iguazu watervallen zien, dit is zonder twijfel ook de reden waarom de Argentijnse kant mooier is. Ook vanaf de beneden trail is het uitzicht prachtig. Hoe bijzonder is het dat zoiets gewoon door de natuur gemaakt is. Ook blijf ik mijzelf steeds afvragen of het water ooit niet een keer op zal raken, als je ziet hoeveel water er per seconde naar beneden valt. Echt niet normaal.

We hebben nog een extra dag in Iguazu, dus we besluiten om naar Parque das Aves te gaan, een vogel park. In dit park worden volgels opgevangen en verzorgd die slecht behandeld waren, in kleine kooien opgesloten zaten of geen goed leven hadden. Ongeveer 60% van alle vogels in het park zijn dan ook gered en de andere 40% van de vogels zijn in het park geboren. Het park ligt middenin de natuur en de vogels zitten in hele grote kooien waar ze alle vrijheid hebben. Je hebt dus ook niet het idee dat je in een park bent. Als bezoeker ga je namelijk ook de kooien in en kom je echt even in hun leefgebied, in plaats van buiten de kooien te kijken, dat maakt het helemaal bijzonder. Dit park heeft ook allemaal verschillende soorten vogels, van flamingo’s tot giga loopvogels, tot kleine parkietjes, én zelfs een hele toekan familie. Ik denk dat we nog geen kwartier in het park waren tot we een toekan vlak voor ons zagen zitten, enorme mazzel hebben we. We kunnen echt even dichtbij komen, en als er zo’n toekan voor je zit, kan je niet anders dan onder de indruk zijn. Als we een stuk verder lopen zien we ook de kolonie met ara’s. Wat een geluid kunnen die beesten met z’n alle maken, echt niet normaal! Parque das Aves is zonder twijfel zeker een aanrader mocht je ooit in Iguazu zijn!

Dat was ook meteen ons laatste dagje in Brazilië, tijd voor een nieuw land! We gaan op weg naar Paraguay. Je zal nu wel denken Paraguay, wie gaat daar nou heen? Maar om jullie een beetje opweg te helpen, moet je vooral de aflevering van Tom Waes over Paraguay kijken, dan snap je vast onze keuze! Klik hier voor de aflevering.

Tot snel!